Instytut Józefa Piłsudskiego

Poświęcony Badaniu Najnowszej Historii Polski

Czasopismo „Niepodległość”

Czasopismo poświęcone najnowszym dziejom Polski

 

W wydawaniu czasopisma można wyróżnić kilka etapów:

  • Decyzja wydawania pismaczasopismo1
  • Okres dwudziestolecia międzywojennego
  • Kontynuacja przez Instytuty w Londynie i Nowym Jorku
  • Kontynuacja przez Towarzystwo Instytutów Józefa Piłsudskiego Zagranicą
  • Kontynuacja przez Instytut Józefa Piłsudskiego w Warszawie

Czasopismo to zostało zapoczątkowane w roku 1929 z inicjatywy prezesa Instytutu Józefa Piłsudskiego Poświęconego Badaniu Najnowszej Historii Polski, Leona Wasilewskiego.

W przedmowie do I zeszytu czasopisma redakcja określiła, że „Niepodległość”

…Ma się zająć polskim ruchem niepodległościowym i wszystkimi objawami życia, które się z nim bezpośrednio lub pośrednio wiążą, w okresie od upadku powstania styczniowego aż do momentu odbudowania Państwa Polskiego.

Po wojnie, już w roku 1949 pojawił się zamysł wznowienia „Niepodległości”, kiedy to generał Władysław Bortnowski podczas swej wizyty w USA i Kanadzie prowadził rozmowy z Franciszkiem Januszewskim, Ignacym Matuszewskim, Wacławem Jędrzejewiczem i Henrykiem Floyar-Rajchmanem z Instytutu Józefa Piłsudskiego w Ameryce na temat ponownego wydania pisma. Wkrótce po powstaniu Instytutu Józefa Piłsudskiego w Londynie, w 1948 roku wznowiono tam wydawanie „Niepodległości”, która wkrótce stała się oficjalnym organem obu Instytutów. Redakcją pisma kierowali początkowo Konrad Libicki i Jan Starzewski, po kilku latach zastąpił ich Tadeusz Schaetzel. Kolejnym redaktorem był generał Stanisław Skwarczyński. W roku 1978, wraz z ukazaniem się numeru XI, redakcję przeniesiono do Instytutu Józefa Piłsudskiego w Ameryce. Redakcję objął dr Tadeusz Siuta, a po nim Wacław Jędrzejewicz.

Myślą przewodnią redakcji było udostępnianie materiałów źródłowych, wspomnień i relacji. Drukowano m.in listy Komendanta, wspomnienia generała Kazimierza Sosnkowskiego, pamiętniki Walerego Sławka, autobiografię Ignacego Mościckiego, materiały Michała Sokolnickiego. Dział wspomnień przyniósł relacje generała Kazimierza Glibisza o „Laboratorium”, generała Kazimierza Fabrycego o Komórce Specjalnej do badań zagrożenia ze strony sąsiadów Rzeczypospolitej, wspomnienia Janusza Głuchowskiego sprzed pierwszej Wojny Światowej, i wiele innych.

Od XXVI numeru (1993) „Niepodległość” była drukowana w Polsce, przy współpracy z Uniwersytetem Warszawskim, potem z oficyną „Gryf” w Warszawie.
czasopismo2
Od 2002 roku czasopismo wydawane było przez Towarzystwo Przyjaciół Instytutów Józefa Piłsudskiego Zagranicą z siedzibą w Warszawie. W tym okresie wydano tomy LII, LIII-LIV, LV. Po przekształceniu Towarzystwa Przyjaciół Instytutów Józefa Piłsudskiego Zagranicą w Instytut Józefa Piłsudskiego Poświęcony Badaniu Najnowszej Historii Polskiej wydano tomy LVI – LXIII.
Redaktorem naczelnym czasopisma do 2010 roku był Andrzej Przewoźnik. Wydawanie pisma współfinansowała Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Dystrybucję pisma prowadziło Wydawnictwo LTW.

Obecnie w skład Redakcji wchodzą: Arkadiusz Adamczyk – redaktor naczelny, redaktorzy tematyczni: Janusz Mierzwa, Marek Sioma i Krzysztof Polechoński. Pismo jest wydawane przez Narodowe Centrum Kultury.

 

Powyższy tekst opracowany na podstawie strony https://pl.wikipedia.org/wiki/Niepodległość_(czasopismo)